آسایش، ح. و استعلاجی، ع. 1382. اصول و روش‌های برنامه‌ریزی ناحیه‌ای. چاپ اول. دانشگاه آزاد اسلامی ری.
اذانی، م. 1381. توسعه پایدار شهری. مطالعه موردی شهر اصفهان. پایان‌نامه دوره دکتری. دانشگاه اصفهان.
اسدی، ب. 1381. خلیج فارس و مسایل آن. تهران. سمت.
اسماعیل‌زاده، ح. 1382. برنامه‌ریزی توسعه فضایی شهرستان بناب. پایان‌نامه کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری. تهران. دانشگاه تربیت مدرس.
امیدی، ع. 1386. حقوق بین‌الملل و ساخت جزایر مصنوعی. ماهنامه اطلاعات سیاسی- اقتصادی. شماره 238- 237.
پیشگاهی‌فرد، ز.؛ کامران، ح.؛ افضلی، ر و التیامی‌نیا، ر. 1391. پیامدهای محیط‌زیستی و حقوقی ساخت جزایر مصنوعی در خلیج فارس. فصلنامه پژوهش‌های جغرافیای انسانی. شماره 79. بهار، صص 140- 117.
پورنوری، م. 1383. حقوق بین‌الملل دریاها. جلد اول. چاپ اول. تهران: انتشارات مهدحقوق.
تقی‌زاده انصاری، م. 1387. حقوق محیط‌زیست در ایران. تهران. سمت.
حافظ‌نیا، م.ر. و ربیعی، ح. 1392. مطالعات منطقه‌ای خلیج فارس. چاپ اول. تابستان. تهران. سمت.
درویش، م. و رهبر، ا. 1384. آموزش پژوهش‌های بیابان و بیابان‌زایی. جنگل و مرتع شماره 42.
دفتر حقوقی سازمان حفاظت محیط‌زیست. بی‌تا. مجموعه قوانین و مقررات محیط‌زیست (کنوانسیون‌ها و معاهدات بین‌المللی). جلد دوم. صص 1147- 1129.
رحیمی، ح. 1380. نقش فرهنگ در توسعه پایدار. اطلاعات سیاسی- اقتصادی. سال پانزدهم. شماره 12- 11.
زاهدی‌اصل، م. 1381. مبانی رفاه اجتماعی. تهران. نشر دانشگاه علامه طباطبایی.
زرگر، ا. و توروزی‌کلرمی، ز. 1395. مسئولیت و نقش دولت‌های حوزه خلیج فارس در حفاظت از محیط‌زیست . فصلنامه مطالعات روابط بین‌الملل. سال نهم. شماره 33. بهار، صص 282- 251.
زین‌العابدین. ی. 1384. صلح و ژئوپلیتیک محیط‌زیستی . فصلنامه ژئوپلیتیک. انجمن ژئوپلیتیک. چکیده مقالات دومین کنگره انجمن ژئوپلیتیک ایران.
سلطانی عرب‌شاهی، م. 1383. مدیریت توسعه. (رشته مدیریت). تهران. انتشارات استادی.
صفوی، س. ی. و قنبری. ع. ا. 1390. پیامدهای احداث جزایر مصنوعی امارات متحده عربی بر ایران در خلیج فارس. فصلنامه ژئوپلیتیک. سال هفتم. شماره سوم. پاییز. صص24- 1.
عابدی‌درچه، م. و براتی، ع. 1393. پیامدهای احداث جزایر مصنوعی و احیای جزایر طبیعی بر توسعه پایدار خلیج فارس. اولین کنفرانس ملی جغرافیا. گردشگری. منابع طبیعی و توسعه پایدار. دانشگاه تهران.
عباسی‌اشلقی، م. 1390. ساخت جزایر مصنوعی در خلیج فارس از منظر حقوق بین‌الملل محیط زیست. فصلنامه راهبرد.، سال بیستم. شماره 58. بهار. 64- 47.
فرشچی، پ.؛ دبیری. ف. و شجاعی. س. 1386. بررسی ابعاد حقوقی آلودگی‌های نفتی در منطقه خلیج فارس و دریای عمان (از دیدگاه حقوق بین‌الملل). علوم و تکنولوژی محیط‌زیست . دوره نهم. شماره چهارم. زمستان. صص85- 75.
قاسمی، ن. 1384. حقوق کیفری محیط‌زیست. چاپ دوم. تهران. انتشارات جمال‌الحق.
لایحه قانونی شماره 391 مورخ 2/10/1358 مصوب 21/9/1358 و ابلاغ 18/03/1359 با شماره انتشار 10276، صص 51- 39.
مجنونیان، ه. 1363. کلیاتی پیرامون پارک‌های ملی و ذخایر طبیعی. محیط‌شناسی. شماره 12.
مستوفی‌الممالکی، ر. و رستم‌گورانی، ا. 1388. (توسعه جزایر خلیج فارس با تاکید بر صنعت گردشگری: مورد جزیره هرمز). مجموعه مقالات همایش ملی جایگاه خلیج فارس در تحولات استراتژیک جهان. چاپ اول. تابستان 1387. گرمسار. تهران. مؤسسه جغرافیایی و کارتوگرافی گیتاشناسی.
ملکی، س. 1382. شهر پایدار و توسعه پایدار شهری. فصلنامه مسکن و انقلاب. شماره 102.
وفایی. م. و الوندی. ف. 1394. پیامدهای منفی تاسیس جزایر مصنوعی امارات در خلیج فارس از منظر حقوق بین‌الملل دریاها. فصلنامه مجلس و راهبرد. سال بیست و دوم. شماره 83. پاییز. صص 243-226.
Fowler, J. & Stephan, T. 2009. Amwaj Island Constructed With Geotubes, Bahrain.
Haughton, G. C. 1994. Managing Sustainable Urban Development, Averbury Studies in Green Research.
Moran, D. & Russell, J. A. .2008. Militarization of Energy Security, Strategic Insights, Vol. 7, P. 1-18.
Rabionet, I. 2008. Indicators for Evaluating the Impact of Artificial Islands on the Barcelona Coast, Coastal Management, Vol. 36, No. 3, PP. 254- 273.
Salahuddin, B. 2006. The Environmental Impacts of the Artificial Island Construction in Dubai of the UAE, Duke University.
U.S. Environmental Protection Agency's (EPA). 2006. National Guidance: Best Management Practices for Preparing Vessels Intended to Create Artifical Reef. U.S.A.
www.ropme.org/home.clx کنوانسیون منطقه‌ای کویت (راپمی)
)